امروز با تو خالي شدم...و براي كسي از پر بودن ليوان هاي به ظاهر خالي ام گفتم كه خود نيز حالي مثل من داشت.

 

زيباي من،همدم با وفاي من،صداي من،ناز من،بودنت در كنار اين همه تنهايي ام  رنگي را به صفحه ي سياه و تاريك زندگيم مي پاشد و من گاه و بي گاه با سراغ هاي پر شكوهت رنگين كمان را ميهمان دل خود مي كنم،دلي كه اين ايام تك و توك صداي كوبيدن درش شنيده مي شود...

 

گويي همه رفته اند و تو كه همدرد مني مانده اي،مانده اي و من با تو هرز گاهي سخن از بي تابي هاي بي بهانه ام ميگويم و تو از آن هايي كه من در كنج دلم از آن ها كوه ساخته ام مي گويي،و گويي تو از آشوب من خبر داري...

 

واي كه چه زيبا و بي بهانه مي خنديدي و اين چندين دوري،اثري غريبانه بر انحناي لبانت گذاشته كه حال خراب مرا دگرگون تر مي سازد...

 

يادش به خير كه ايام پيش با هم بودن هايمان،خنده هايي داشت كه تا دم اشك جاري بود!

و تو مي گفتي و من مي شنيدم و قه قه ها تا آسمان ها بلند بود!

 

تو بيخيال از غم پيشين و درد روزگار ، زنگ شوق قلبم را هر آن به صدا مي آوردي و من با صداي خنده هايت جان مي گرفتم...

 

ولي...افسوس...براي امروز...كه اين بار هر دو مي گوييم،هر دو اشك مي ريزيم و هر دو براي بهانه هاي نداشتيمان اميد تراش مي دهيم و تو براي من بي دريغ مونس ميشوي و من غرق غم فراق شانه هايت،تنها و بي كس و در نبودنت مي گريم،و تو هم اشك مي ريزي...

 

اين روزها جنگ خونين قلب من و تو برپاست،قيامتي است...

 

خواب هاي توآشفته ي من و بي تابي من از آشفتگي،دستان سرد تنهاي من و تمناي گرماي وجودت...

 

ديروز را به ياد داري؟؟ تكه چوب دستي صندلي كلاس فاصله ي من و تو بود...و امروز كوچه ها و خيابان ها و فرسنگ ها از وجودت دورم..اما باكي نيست،نگران نباش،قلبت هنوز در مرتفع ترين هاي وجودم باقي است و مي ماند...

 

براي بودن هايت در تنگ ترين لحظاتم متشكرم

و براي بوسه زدن بر روي دستان پر عاطفه ات و پيشاني مهربانت بي قرارم

افسوس كه بيش از اين دستانم توانا نيست...

 

ممنون تو بودن لذتي از رفاقت را در لحظاتم به ارمغان دارد...

خواهر نازنينم (H) از وجودي كه برايم بي دريغ مي گذاري سپاس گزارم...%

 

4/11/90

نظرات شما عزیزان: